Dla młodego człowieka praca przede wszystkim ma charakter źródła tymczasowego utrzymania, nauką dorosłości i koniecznością wynikającą z etapu jego życia. Dla osób bardziej dojrzałych wiekowo, praca może mieć dwojak charakter:
być miejscem zasilania domowego budżetu w konieczne i potrzebne środki finansowe
lub
być odskocznia do robienia kariery zawodowej, która pozwoli na zmianę statusu społecznego i zajecie jak najwyższego miejsca w hierarchii społecznej.
Dla jednych jest to okazja, a dla innych konieczność.
Praca w OBSLUDZE KLIENTA to nieustanny z nim kontakt, konieczność bardzo precyzyjnego komunikowania się, rozwinięta odporność na różnego rodzaju zaczepki i prowokacje, a nade wszystko, silnie rozwinięta empatia.
Nie można obsłużyć i zainteresować kogoś swoją osobą w sytuacji, kiedy nie znamy jego oczekiwań. Każdy klient ma własne wyobrażenie tego jak chciałby być traktowany, obsługiwany. Jego standardy personalne (oczekiwania osobiste) zawsze będą odbiegały od znanych z literatury branżowej, standardów rynkowych. Te ostatnie są jakąś średnią wyciągniętą z wyników i obserwacji różnych ludzi, nie uwzględniają bardzo ważnych elementów, które opisują sytuacje, w jakiej znalazł się klienta, czyli są lub mogą mieć naturę szybkozmienną. A ta wymaga czujności i elastyczności.
Rozweselić, wysłuchać, zrozumieć, pocieszyć, wesprzeć, wspomóc, poddać pod wątpliwość, utwierdzić w przekonaniu, chwilowo czymś zająć, zademonstrować, przekazać czyjaś opinię, wywrzeć wpływ, upewnić, roztoczyć wizje, dzielić radość i wiele jeszcze innych sformułowań, może posłużyć do przybliżenia pojęcia PRACA W OBSLUDZE KLIENTA. Aby choćby niektóre z nich były możliwe do spełnienia, należy: dysponować wiedzą, znakomicie rozumieć zastosowanie, znać informacje na temat produktów/usług konferencyjnych, zachować swoisty obiektywizm, znać zagadnienia prawne, być otwartym i chętnym do wspomagania, być systematycznym i odpowiedzialnym. Coraz częściej można usłyszeć, ze niezależnie od tego jak firma pozycjonuje stanowisko konsultanta produktu/usługi, to on zawsze powinien myśleć o tym, ze jest przede wszystkim reprezentantem klienta przed firmą, a z drugiej strony reprezentantem firmy przed klientem. Z tym, ze pierwsza postawa mówi : wspomóż , a druga mówi często obroń i reprezentuj.
Firma musi, w chwili zatrudniania pracownika w swoich szeregach, jednoznacznie określić to, która postawa , w jakim zakresie i stopniu odpowiada temu, czego będzie wymagało się od pracownika. Pewna łatwość przynosi styl zarzadzania, który wynagradza pracownika za starania. Ale „starania” to oznaczy: obronić-nie dopuścić, czy pomóc-zrealizować?
Bardzo ważną rolę odgrywa menedżer operacyjny, oceniający jako pierwszy postępy pracy i działania swoich podwładnych. Ale kryteria jakimi posługuje się przy ocenie musza być w pełni jawne i precyzyjnie opisane.
Zawsze jest tak i nie nalezy sie tmu dziwic, ze strony współdziałania, bedą miały rózne oczekiwania i rózne kryteria oceny. Należy wiec zadbac o to, by zadeklarować sobie wzajemnie, parametry WSPOLNEGO ROZUMIENIA RZECZYWISTOSCI.