Szkolenia moga miec bardzo rózna formę i charakter. Mówiąc ogólnie o szkoleniach, nalezy jak najbardziej precyzyjnie okreslić charakter swoich rozważań i w miare mozliwosci zawęzic obszar dywagacji do np. jeden z wymienionych powyzej formuł:
·Szkolenia wprowadzające
·Szkolenia poznawcze
·Szkolenia merytoryczne
·Szkolenia narzędziowe
·Szkolenia procesowe-proceduralne i regulaminowe
·Szkolenia kompetencyjne
·Szkolenia pozostałe
Często wykorzystywany termin „szkolenia w firmie” jest
terminem zbyt szerokim, by można było
jednoznacznie coś omawiać a także skutecznie wyrokować cos na jego
temat.
Działy szkoleń, działające w różnych firmach także mają
różne zadania i różne formy.
Generalnie jest tak, że jeśli firma zatrudnia często i na
dodatek wielu ludzi, to może wykorzystywać wariant szkoleń wyłącznie własnych.
Ale częściej, zdecydowanie częściej wszelkie działania szkoleniowe mają
charakter doraźny , cykliczny lub/i wynikający z bieżącego charaketru rozwoju
firmy, to wewnętrzne komórki szkoleniowe powinny skupiać się na aspektach
organizacyjnych , a nie na na samodzielnych działaniach edukacyjnych. Dla
każdego szczebla pracowniczego, charakter szkoeln powinien być inny. Im bliżej
do zarządu firmy (poziom pracownika w organizacji) tym bardziej pewność co do
sensu i charakteru decyzji menedżerskich najwyższego szczebla, powinna być
bardziej szczegółowa i zawierac w sobie powinna tajemnice zarządu. Zwykly
szkoleniowec wewnętrzny, nie powinien być do tych zagadnień dopuszczany. A
swietny trener zewnętrzny jest w stanie sobie z tym poradzić.
W szkoleniach istnieje kilka warstw, rozniacych się natura i
specyfiką:
·Warstwa diagnostyczna, wstepna
·Warstwa wdrozeniowa
·Warstwa diagnostyczna okresowa
·Warstwa rozwoju osobistego pracownika
·Warstwa edukacyjna
·Warstwa narzedziowa
·Warstwa aktualizacji /weryfikacji
Dla każdej z tych warstw wymagane sa zupełnie inne zasady
realizacji czyli przygotowania, przebiegu i rozwoju. Każdy typ szkolenia wymaga
innego zestawu narzedzi szkoleniowych i innej techniki realizacyjnej
Bardzo wazna jest polityka firmy wobec szkolen, określenie
zasad realizacji i harmonogram przebiegu.
Inne osoby (na rozniących się od siebie stanowiskach)
wymagają tez innych postaw trenerskich. W przypadku szkolen podstaowowych,
najważniejszym jest by zrozumieć i opanować pewien określony obszar wiedzy.
Przy szkoleniach rozwijających i menedżerskich bywa, ze istotniejsza jest
funkcja swoistego mentoringu, a to musi wunikac wylacznie z postawy
prowadzącego, z jego doświadczenia osobistego i dorobku
menedżersko-trenerskiego.
Nie można dyskredytować trenerow bez ciekawej przeszlosci
zawodowej (zarządzanie zespołami, przedsięwzięciami, strukturami dużych firm) i
dydaktycznej , ale ich postawa często uwidacznia rozbieznosci pomiędzy wyuczoną
(nie zawsze odpowiednio zrozumiana) teorią a praktyką (skuteczna praktyką).