zagrozenie tajnego oceniania - CENTRUM WSPARCIA MENEDZERA
Menu główne:
- Czy myslales juz o - Kopia - Kopia
- dlaczego oceniać obiektywnie
- zagrozenie tajnego oceniania
- korzysc z transparentnosci oceny
- metody oceniania
- celowosc oceniania
- tabela ocen
- lepiej oceniac czy byc ocenianym
- czy trzeba znać cele
- cele strategiczne
- cele operacyjne
- cele zespolowe
- cele indywidualne
- cele zastepcze
- koniecznosc zrozumienia zespolu
- jak sprawnie rekrutowac
- jak skutecznie monitorowac
- jak rozliczac pracownikow
- czy wspierac osiaganie celów
- czy stosowac stadardy oceny
- czy musze zrozumieć swojego szefa
- w jaki sposob przeswietli mnie audyt
- jak ocenic skuteczność dzialania struktur CXM
- kto ma potrzebe audytowania organizacji
- << powrót
zagrozenie tajnego oceniania
DYLEMATY ZARZADCZE > DYLEMATY ZARZADZAJACEGO
Czemu służy ocenianie?
Czy warto jest wykorzystywac swój cenny menedzerski czas, na poddawanie cyklicznej analizie swoich podwładnych?
Czy nie wystarczy zaufać swojej intuicji?
Zagrożenia tajnego oceniania
Korzyści transparentności ocen
Metody oceniania
Celowość oceniania
Tabele ocen
Oceniać czy być ocenianym?
Jak zawsze, najłatwiej jest podzielić ocenianie na trzy rózne "szkoły".
Pierwsza to ta, bez której nie bedziemy mogli obiektywnie zweryfikować faktów, czyli stwierdzić, czy dotychczas robiliśmy wszystko zgodnie z załozeniami/ze sztuką i na jakim etapie realizacji wyznaczonych wczesniej celów, jestesmy.
Druga, to ta, która pozwala wytknać błędy wszystkim osobom zaangażowanym w przedsięwziecie i spróbowac zmobilizować je do jeszcze lepszej pracy.
Trzecia, to wariant pośredni, którego celem jest zdiagnozowanie stanu, okreslenie dalszych kroków, zarówno wobec siebie, całej organizacji i podwładnych.
Zadna z tych szkoł, nie ma na celu krytyki a co najwyżej kompensatę lub kalibrację działania dotychczasowego. Z tych stwierdzeń wprost wynika potrzeba sporzadzania okresowych ocen i dokonywania okresowych korekt. Obiektywizm, jest pierwszoplanową potrzebą, by wiedziec co dalej czynić.
Ale w tym przypadku, w obiektywizm ma również zabarwienie pejoratywne. Samoistnie nasuwa sie bowiem pytanie odnoszace sie wprost do ludzi. Czy i oni powinni podlegać ocenie obiektywnej czy w ich przypadku można pozwolic sobie na dosyć daleko idącą stronniczo (a więc, brak obiektywizmu)?
Wniosek wydaje sie byc oczywisty: ocena musi być obiektywna. Skutki z niej wypływajace, mogą i powinny być bardziej lub mniej stronnicze. Inaczej bowiem nalezy traktowac ludzi, którzy popełniaja bład za błedem , niz tych którym błedy zdarzaja się sporadycznie. Błąd musi być stwierdzony i opisany w sposób obiektywny. Skutek czy konsekwencje zalezeć mogą (a nawet powinny) od przełozonego i okoliczności nie zwiazanych z oceną.