Cechy charakteru, to elementy naszej osobowości, z którymi podążamy nierozerwalnie przez swoje życie, rozwijając je, modyfikując w taki sposób, który powinien umożliwić nam naszą egzystencję zawodową na zadawalającym poziomie.
Z punktu widzenia pracodawcy, jak i samego kandydata do pracy, może on posiadać cechy, które:
są pożądane- można je wykorzystywać i rozwijać z powodzeniem
maja charakter dyskredytujący – stanowią tak duże zagrożenie dla firmy, że co prawda można próbować je modyfikować, ale zdecydowanie łatwiej i ekonomicznej dla firmy bywa, kiedy kandydata takiego skreślimy z listy przyszłych pracowników (odeślemy z kwitkiem).
rokujące - dające nadzieję na relatywnie szybkie ich zmodyfikowanie do postaci, która spowodowuje możliwość przysporzenia firmie określonych korzyści,
intrygują i budzą ciekawość – to bardzo rzadkie cechy, których przydatność jest nieokreślona dotychczasowymi doświadczeniami w firmie,
neutralne – które nie mają żadnego wpływu na wyniki i korzyści firmy.
Na etapie rekrutacyjnym, należy odrzucić wszystkich kandydatów, u których cechy dyskredytujące zajmują silna pozycję w tworzeniu ich osobowości. Próba ich zmiany zbyt często kończy się niepowodzeniem a nawet katastrofą, więc w przypadku dysponowania innymi kandydatami, tych z omawianymi cechami powinno się konsekwentnie skreślać/odrzucać. Nawet w sytuacji braków kadrowych , często jest tak, że lepiej jest nie mieć nikogo, niż mieć kogoś, kto będzie wywierał zły wpływ na współpracowników i klientów.
Czy cechy intrygujące mogą być pozytywne?
Na pewno ich tolerowanie może okazać się chybione, wiec są co najmniej wysoce ryzykowne. Jeżeli jednak menedżer zaakceptuje osobę z takimi cechami, może dzięki niej osiągnąć wielki sukces (dzięki innemu, pozytywnemu oddziaływaniu człowieka na innych) lub przyczynić się do wielkiej katastrofy (negatywne skutki mogą okazać się trwałe , trudne do wyplenienia).
Cechy pożądane i cechy rokujące nadzieje, to zestaw który powinien określać przydatność kandydata do poddania go testowi stażowemu, w pracy. Jeśli zostaną te cechy potwierdzone w praktyce, kandydata należy koniecznie w firmie zatrzymać. Jeśli nie na dotychczasowym stanowisku (bo menedżer ma wątpliwości, czy pasował będzie do zespołu), to na innym stanowisku pracy, ale nadal w firmie.
Skuteczność diagnozowania tych cech, może wymagać obecności psychologa i zastosowania psychologicznych testów(koniecznie z zachowaniem/przestrzeganiem metodologii ich przeprowadzania) i zadań, ale profesjonalna charakterystyka psychologiczna umożliwi dobranie późniejszych narzędzi i metod, już w fazie wdrożenia, terminowania/stażowania i pracy.
Dodatkowo, niektóre cechy, jako wskazujące na istotne i poszukiwane predyspozycje, dają możliwość obserwowania pracownika pod katem jego rozwoju i jego ewentualnych awansów w przyszłości.
Cechy charakteru kandydata, determinują (podczas i w wyniku obserwacji) w decydującym stopniu , niejednokrotnie jego zawodową przyszłość.