Oczekiwane cechy - EDUKACJA PRACOWNICZA

 

 

 

Nie jest i raczej nie będzie prawdą, ze każdy pracodawca poszukuje pracowników o dokładnie takich samych cechach charakteru i umiejętnościach /kwalifikacjach.

 

Prawdą natomiast jest, że każdy pracodawca poszukiwać powinien pracowników o jasno zdefiniowanych predyspozycjach i cechach. Prawdą jest też,  że najczęściej zmuszony będzie i tak do pewnych kompromisów, gdyż niezwykle ciężko znajduje się …ideały. Zdecydowanie łatwiej jest znaleźć/zatrudnić  kogoś, kto  jak się wydaje, wykazuje się pewnymi predyspozycjami typu empatyczność i  łatwość przyswajania wskazanych wzorców, logiką w myśleniu i umiejętność podporzadkowania się w organizacji, niż bezskutecznie poszukiwać w 100% podporządkowanego „robota”.. Takie cechy bowiem ułatwiają znacznie, przystosowanie kandydata do wzorca, który sobie wyobraziliśmy. Nie dziwmy się zatem, ze człowiek z dużym stażem (nie mylić z doświadczeniem, jako czymś bardzo zobiektywizowanym) i brakiem pewnych predyspozycji, jest odrzucany. Taka jest jego karma J  . Powinien poszukiwać miejsca pracy w firmie, która poszukuje osoby/pracownika z cechami takimi, jakimi on właśnie dysponuje. Tak powszechnie nie docenia się  testów psychologicznych, którym są/mogą/powinni być poddawani kandydaci i zbyt często  nie docenia się opinii doświadczonych coachów i mentorów, a to właśnie ich opinie, ukształtowane pod wpływem nawet bardzo krótkich spotkań i obserwacji, potrafią dać gwarancję na sukces rekrutacyjny/trafność rekrutacji.

 

Różne cechy są oczekiwane od kandydatów, a najczęściej w ogłoszeniach pojawiają się oczekiwania sprzeczne ze sobą, takie jak np. : nieustępliwość i  elastyczność. Nie da się tego pogodzić (pomimo tego, ze znajdą się ludzie, którzy będą takiej konfiguracji bronić). Jeśli faktycznie, czasami potrzebujemy kogoś nieustępliwego ale częściej elastycznego, to tym bardziej myślmy raczej o użyciu spójnika „lub” a nie „i”  i zatrudniajmy dwie osoby o zupełnie innych cechach.

 

Kolejnym bledem popełnianym przez rekrutrów jest brak wizji na temat tego, czy wszyscy pracownicy powinni być do siebie bardzo podobni, w zachowaniach i postawach, czy raczej im bardziej są zróżnicowani/inni , tym lepiej dla pracodawcy. To są dwie szkoły, które nigdy się nie dogadają . A kompromis ? – tutaj należy go unikać. Decyzja o kryteriach wyboru musi być zakomunikowana społeczności pracowniczej (1),  a powinna wynikać z rzeczywistych potrzeb organizacji.